Tylko kto w tej przestrzeni pamięta jeszcze oryginalną, prawdziwą, katolicką definicję wiary? A mianowicie wiary, która jest intelektualnym przylgnięciem do wszystkich artykułów wiary objawionej i przez kościół nauczanej. Popartym wolą wcielania jej wszystkich zasad w życie. A która to definicja jest obrazą dla "mieszanki mistycznych marzeń", którą się obecnie przyjmuje za jedyną definicję katolickiej wiary. To wezwanie Piusa XII nie jest zatem wezwaniem do "nowej ewangelizacji" i "apostolatu świeckich", poszukiwania i promowania prywatnych objawień, egzaltacji, sentymentalizmu i czułostkowości. Jest wezwaniem do sięgnięcia po (stare) katechizmy,(starą) podręczną apologetykę, dzieje kościoła itp. Poznaniem i przyjęciem niezmiennej katolickiej nauki. Nie na podstawie jej mądrości (którą jest przepełniona). Ale na podstawie autorytetu, który ją kościołowi objawił.