TOM 5 Księgi Niebios całość, bo najkrótszy po czterech, z których już mogliśmy wysłuchać pierwszy i trzeci, a do drugiego i czwartego jeszcze powrócimy. Tymczasem zajmuje nas klucz Tomów od 1 do 21…Więcej
TOM 5 Księgi Niebios całość, bo najkrótszy po czterech, z których już mogliśmy wysłuchać pierwszy i trzeci, a do drugiego i czwartego jeszcze powrócimy. Tymczasem zajmuje nas klucz Tomów od 1 do 21 nieparzystych, po których poruszamy się - w górę i w dół, a oznacza to różnicę kilkunastu lat między tymi z pierwszej dziesiątki i tymi od 10 do 20 numeru. Potem będziemy się wsłuchiwać w Tomy o numerach parzystych. Po ukończeniu porządku wybieralnego według klucza od 22 Tomu do końca Księgi, czyli Tomu 36 będziemy wysłuchiwać po kolei jeden za drugim Tomy Księgi Niebios. Piąty TOM dzisiaj cały a więc najmniejszy, bo wszystkie inne mają po kilka części tu przydzielone, to jakby biblijna Pieśń nad Pieśniami. A CAŁA Księga Niebios to jest wyjaśnienie jednego zdania z Ewangelii według świętego Mateusza rozdział dziesiąty a werset czwarty "Bądź Wola Twoja jako w Niebie tak i na Ziemi", którego nie można było nam zrozumieć aż do wieku dwudziestego, chociaż cały Kościół Chrystusowy te słowa odmawiał …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
- Umieszczony
Zmień wpis
Usuń wpis
chrystusowiec
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Historia Kultu Najświętszego Serca Bożego Pana Jezusa we Francji free.fr/Serce.pdf Ośmielam się w tym czasie Wielkanocnym poprosić o dobrowolną i wdzięczną ofiarę przez przelew na konto bankowe. Kazimierz KUCZAJ PKO PL03 1020 4027 0000 1202 1844 2500 Bóg zapłać za wszelką ofiarę na ewangelizację przez Internet. W nagrodę dostęp do Dzieła o życiu duchownym świętego Biskupa Sebastiana Pelczara …Więcej
Historia Kultu Najświętszego Serca Bożego Pana Jezusa we Francji free.fr/Serce.pdf Ośmielam się w tym czasie Wielkanocnym poprosić o dobrowolną i wdzięczną ofiarę przez przelew na konto bankowe. Kazimierz KUCZAJ PKO PL03 1020 4027 0000 1202 1844 2500 Bóg zapłać za wszelką ofiarę na ewangelizację przez Internet. W nagrodę dostęp do Dzieła o życiu duchownym świętego Biskupa Sebastiana Pelczara free.fr/Zycie-duchowne.pdf Szczęść Boże i wielkie pożytki duchowe! Ks.K.Kuczaj SChr
chrystusowiec
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Czytanie z Dziejów Apostolskich (Dz 7, 51 – 8, 1a) Męczeństwo Świętego Szczepana
Szczepan mówił do ludu i starszych, i uczonych: «Ludzie twardego karku i opornych serc i uszu! Wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu. Jak ojcowie wasi, tak i wy. Któregoż z proroków nie prześladowali wasi ojcowie? Pozabijali nawet tych, którzy przepowiadali przyjście Sprawiedliwego. A wy zdradziliście Go …Więcej
Czytanie z Dziejów Apostolskich (Dz 7, 51 – 8, 1a) Męczeństwo Świętego Szczepana
Szczepan mówił do ludu i starszych, i uczonych: «Ludzie twardego karku i opornych serc i uszu! Wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu. Jak ojcowie wasi, tak i wy. Któregoż z proroków nie prześladowali wasi ojcowie? Pozabijali nawet tych, którzy przepowiadali przyjście Sprawiedliwego. A wy zdradziliście Go teraz i zamordowaliście. Wy, którzy otrzymaliście Prawo za pośrednictwem aniołów, lecz nie przestrzegaliście go». Gdy to usłyszeli, zawrzały gniewem ich serca i zgrzytali zębami na niego. A on, pełen Ducha Świętego, patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy Boga. I rzekł: «Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga». A oni podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i rzucili się na niego wszyscy razem. Wyrzucili go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem. Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: «Panie Jezu, przyjmij ducha mego!» A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: «Panie, nie licz im tego grzechu!» Po tych słowach skonał. Szaweł zaś zgadzał się na zabicie Szczepana. Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY - Ps 31 (30), 3c-4. 6 i 7b i 8a. 17 i 21ab (R.: por. 6a)
W ręce Twe, Panie, składam ducha mego.
Bądź dla mnie skałą schronienia, * warownią, która ocala. Ty bowiem jesteś moją skałą i twierdzą, * kieruj mną i prowadź przez wzgląd na swe imię.
Refren.
W ręce Twoje powierzam ducha mego, * Ty mnie odkupisz, Panie, wierny Boże. Ja zaś pokładam ufność w Panu. * Weselę się i cieszę Twoim miłosierdziem.
Refren.
Niech Twoje oblicze zajaśnieje nad Twym sługą, * wybaw mnie w swoim miłosierdziu. Osłaniasz ich Twą obecnością * od spisku mężów.
Refren.
Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął. (J 6, 35ab)
Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 6, 30-35) Ja jestem chlebem życia
W Kafarnaum lud powiedział do Jezusa: «Jaki więc Ty uczynisz znak, abyśmy go zobaczyli i Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz? Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: „Dał im do jedzenia chleb z nieba”». Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu». Rzekli więc do Niego: «Panie, dawaj nam zawsze ten chleb!» Odpowiedział im Jezus: «Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie». Oto słowo Pańskie.
Komentarz :
Niektóre osoby chciałyby podporządkować boskość ich własnym ludzkim potrzebom. Faktycznie historia pokazała różne przypadki użycia tego co boskie dla celów politycznych lub innych. Dziś, jak ukazuje Ewangelia, tłumy podążały za Jezusem. Dlaczego? To pytanie, na które sam Jezus udziela odpowiedzi: «Szukacie Mnie, nie dlatego, żeście widzieli znaki, ale dlatego, żeście jedli chleb do sytości.» (J 6,26). Jezus się nie oszukuje. Wie, że nie byli w stanie odczytać znaku rozmnożenia chleba. Ogłasza im, że to co naprawdę syci człowieka, to duchowy pokarm, który pozwala żyć wiecznie (cf. J 6, 27). To Bóg daje ten pokarm, udziela go przez swojego Syna. Wszystko to co powoduje, iż wiara w Niego jest coraz większa jest pokarmem, któremu powinniśmy poświęcić wszystkie nasze siły. Wówczas rozumiemy dlaczego Papież zachęca nas do podejmowania wysiłku reewangelizacji naszego świata, który często nie zwraca się do Boga z dobrymi intencjami. Poprzez Konstytucję II Soboru Watykańskiego "Gaudium et Spes" ("O Kościele w świecie współczesnym") ojcowie Kościoła przypominają: «Kościół naprawdę wie, że sam Bóg, któremu służy, odpowiada najgłębszym pragnieniom serca ludzkiego, którego pokarmy ziemskie nigdy w pełni nie nasycą». A dlaczego my idziemy za Jezusem? Co daje nam Kościół? Pamiętajmy o tym, co mówił II Sobór Watykański! I czy my sami jesteśmy przekonani, że ten pokarm, który możemy nieść światu daje szczęście?
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Komunia Święta jest dla nas wiecznym środkiem, który zapewnia nam niebo; to zadatek, który zsyła nam niebo jako gwarancję, że pewnego dnia to będzie to nasz dom» (Święty Jan Maria Vianney).
«Cudowne rozmnożenie chleba przypomina nam mannę na pustyni i jest znakiem, że prawdziwym pokramem człowieka jest odwieczne Słowo, wieczny sens od którego pochodzimy i na który za życia czekamy» (Benedykt XVI).
«Jezus nie objawia w pełni Ducha Świętego, dopóki sam nie zostanie uwielbiony przez swoją Śmierć i swoje Zmartwychwstanie. Powoli jednak wskazuje na Niego, nauczając tłumy, gdy objawia, że Jego Ciało będzie pokarmem na życie świata.» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 728).
Szczepan mówił do ludu i starszych, i uczonych: «Ludzie twardego karku i opornych serc i uszu! Wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu. Jak ojcowie wasi, tak i wy. Któregoż z proroków nie prześladowali wasi ojcowie? Pozabijali nawet tych, którzy przepowiadali przyjście Sprawiedliwego. A wy zdradziliście Go teraz i zamordowaliście. Wy, którzy otrzymaliście Prawo za pośrednictwem aniołów, lecz nie przestrzegaliście go». Gdy to usłyszeli, zawrzały gniewem ich serca i zgrzytali zębami na niego. A on, pełen Ducha Świętego, patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy Boga. I rzekł: «Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga». A oni podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i rzucili się na niego wszyscy razem. Wyrzucili go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem. Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: «Panie Jezu, przyjmij ducha mego!» A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: «Panie, nie licz im tego grzechu!» Po tych słowach skonał. Szaweł zaś zgadzał się na zabicie Szczepana. Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY - Ps 31 (30), 3c-4. 6 i 7b i 8a. 17 i 21ab (R.: por. 6a)
W ręce Twe, Panie, składam ducha mego.
Bądź dla mnie skałą schronienia, * warownią, która ocala. Ty bowiem jesteś moją skałą i twierdzą, * kieruj mną i prowadź przez wzgląd na swe imię.
Refren.
W ręce Twoje powierzam ducha mego, * Ty mnie odkupisz, Panie, wierny Boże. Ja zaś pokładam ufność w Panu. * Weselę się i cieszę Twoim miłosierdziem.
Refren.
Niech Twoje oblicze zajaśnieje nad Twym sługą, * wybaw mnie w swoim miłosierdziu. Osłaniasz ich Twą obecnością * od spisku mężów.
Refren.
Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął. (J 6, 35ab)
Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 6, 30-35) Ja jestem chlebem życia
W Kafarnaum lud powiedział do Jezusa: «Jaki więc Ty uczynisz znak, abyśmy go zobaczyli i Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz? Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: „Dał im do jedzenia chleb z nieba”». Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu». Rzekli więc do Niego: «Panie, dawaj nam zawsze ten chleb!» Odpowiedział im Jezus: «Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie». Oto słowo Pańskie.
Komentarz :
Niektóre osoby chciałyby podporządkować boskość ich własnym ludzkim potrzebom. Faktycznie historia pokazała różne przypadki użycia tego co boskie dla celów politycznych lub innych. Dziś, jak ukazuje Ewangelia, tłumy podążały za Jezusem. Dlaczego? To pytanie, na które sam Jezus udziela odpowiedzi: «Szukacie Mnie, nie dlatego, żeście widzieli znaki, ale dlatego, żeście jedli chleb do sytości.» (J 6,26). Jezus się nie oszukuje. Wie, że nie byli w stanie odczytać znaku rozmnożenia chleba. Ogłasza im, że to co naprawdę syci człowieka, to duchowy pokarm, który pozwala żyć wiecznie (cf. J 6, 27). To Bóg daje ten pokarm, udziela go przez swojego Syna. Wszystko to co powoduje, iż wiara w Niego jest coraz większa jest pokarmem, któremu powinniśmy poświęcić wszystkie nasze siły. Wówczas rozumiemy dlaczego Papież zachęca nas do podejmowania wysiłku reewangelizacji naszego świata, który często nie zwraca się do Boga z dobrymi intencjami. Poprzez Konstytucję II Soboru Watykańskiego "Gaudium et Spes" ("O Kościele w świecie współczesnym") ojcowie Kościoła przypominają: «Kościół naprawdę wie, że sam Bóg, któremu służy, odpowiada najgłębszym pragnieniom serca ludzkiego, którego pokarmy ziemskie nigdy w pełni nie nasycą». A dlaczego my idziemy za Jezusem? Co daje nam Kościół? Pamiętajmy o tym, co mówił II Sobór Watykański! I czy my sami jesteśmy przekonani, że ten pokarm, który możemy nieść światu daje szczęście?
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Komunia Święta jest dla nas wiecznym środkiem, który zapewnia nam niebo; to zadatek, który zsyła nam niebo jako gwarancję, że pewnego dnia to będzie to nasz dom» (Święty Jan Maria Vianney).
«Cudowne rozmnożenie chleba przypomina nam mannę na pustyni i jest znakiem, że prawdziwym pokramem człowieka jest odwieczne Słowo, wieczny sens od którego pochodzimy i na który za życia czekamy» (Benedykt XVI).
«Jezus nie objawia w pełni Ducha Świętego, dopóki sam nie zostanie uwielbiony przez swoją Śmierć i swoje Zmartwychwstanie. Powoli jednak wskazuje na Niego, nauczając tłumy, gdy objawia, że Jego Ciało będzie pokarmem na życie świata.» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 728).