@VRS

To źle Pan kojarzy.

@fr_parvus

Proszę sprawdzić Statut na oficjalnej stronie www.camminoneocatecumenale.it/…/pl_Statut_2008-…
Tam przytoczony przez Pana artykuł 13 nie jest zmieniony.
Przepraszam,że piszę tu,ale post Pana @fr_parvusa jest zablokowany.

@dobrzynski to nie moje słowa ale Św. Franciszka. Nie zamierzam dyskutować na temat logiki ze Świętym Franciszkiem. Jeżeli podoba się Panu stwierdzenie" Najświętszy Sakrament plątał się między garnkami" to już zupełnie nie mamy o czym rozmawiać. Ponieważ Najświętszy Sakrament to jest żywy Jezus , Pana zdanie możemy napisać również "Jezus plątał się między garnkami" . Ja jednak zostanę przy 2000 letniej historii Kościoła , działaniu Ducha Świętego który wskazywał w historii jak należy rozwijać kult Najświętszego Sakramentu w Kościele, jak go przechowywać i jak adorować. Najwięksi Świeci Kościoła Katolickiego nie posiadali nic swojego, ale modlili się przed monstrancjami ze szczerego złota ze szlachetnymi kamieniami.

dobrzynski. Chyba zapomniałeś za co Kain zabił Abla.

@tomo

Jak słusznie Pan zauważył,wszystko należy do Boga,ponieważ On jest Stwórcą wszystkiego. Zatem jak my możemy ofiarować Bogu coś,co jest Jego własnością ? Czy ja mogę ofiarować Panu samochód,który jest Pana własnością ? Brak w tym logiki. Ponadto proszę zauważyć,że podczas liturgii Mszy św. nie ofiarowujemy Bogu ornatu - nawet jeśli ten jest piękny i bogaty w klejnoty.Nie ofiarowujemy kielicha czy pateny nawet jeśli są one z cennego kruszcu zdobionego szlachetnymi kamieniami. To wszystko jest dla człowieka,a Bóg oczekuje od nas zupełnie czegoś innego.To,z czego ma być wykonany kielich czy inne naczynia liturgiczne to tylko przepisy które są dziełem człowieka. Z całą pewnością Bóg od nas tego nie chce.To prawda,że pięknie to wszystko wygląda,ale czy w pięknie przedmiotu odnajdujemy to,co istotne ? Bóg - Człowiek urodził się w grocie i Matka złożyła Go w żłobie.Czy przez to Jego Boskość na tym straciła ? Bardzo podobają mi się słowa ks.Orzechowskiego : "Nazaret to było takie miejsce,gdzie Najświętszy Sakrament plątał się między garnkami".To nie Bóg potrzebuje pięknej oprawy podczas liturgii,tylko my.

Kościół Cię nie ogarnie, wszędy pełno Ciebie:
I w otchłaniach, i w morzu, na ziemi, na niebie.
Złota też, wiem, nie pragniesz, bo to wszytko Twoje,
Cokolwiek na tym świecie człowiek mieni swoje.
Wdzięcznym Cię tedy sercem. Panie, wyznawamy,
Bo nad to przystojniejszej ofiary nie mamy.

PIEŚŃ Jan Kochanowski

Ubóstwo nie dotyczy Bożego kultu
Ten święty (św. Franciszek z Asyżu – dop. M. K.) dawał przykład w swoim życiu ubóstwem, ale jeżeli chodzi o Mszę Świętą, o kult, o Pana Boga, to mówił, że ubóstwo zatrzymuje się na pierwszym stopniu ołtarza. To właśnie św. Franciszek z Asyżu zechciał, i tak było, żeby kielich do Mszy Świętej był ze szczerego złota, z najcenniejszych kruszców, żeby szaty liturgiczne były najpiękniejsze, najbardziej zdobione złotymi nićmi itd. Złoto, srebro i te wszystkie cenne kruszce, jakie mamy, stworzył Pan Bóg, a jeżeli to jest od Boga, to dlaczego Mu tego nie oddać, dlaczego nie sprawować kultu, żeby był godnie sprawowany, żeby Mu oddać to wszystko, co nam dał najcenniejszego. Odzieranie liturgii z piękna jest, moim zdaniem, barbarzyństwem.

BN 2013-12-09 16:02:17
Alica apostołowie nie mieli pięknych świątyń i ołtarzy ani pierwsi chrześcijanie wystarczyła im wiara Ty potrzebujesz złota kadzidel
--------------------------------------------------------------
BN zapomniałeś napisać że apostołowie przemieszczali się na osiołkach,nie mieli telefonów,kompów, gazet, hamburgierów, lodówek, TVNu,Polasatu i Wyborczej Michnika. nie było palikociarni,PO, RASiu,SLD,AWS,Eurokołchozu

Dziwię się też, ze członkowie Neokatechumenatu nie mają potrzeby pójścia do kościoła, uklęknięcia przed Tabernakulum.

Tomo jest wprost przeciwnie

Ale w statucie nic nie pisze, że Msza jest odprawiania bez ołtarza, z menorami, nigdzie nie piszę, że zmieniona została liturgia, że kazania odmawiają świeccy, że czytania są dyskutowane i interpretowane. Dziwię się też, ze członkowie Neokatechumenatu nie mają potrzeby pójścia do kościoła, uklęknięcia przed Tabernakulum. Po to przez 2000 lat powstawały piękne światynie, aby teraz przyszedł Żyd Kiko i wszystko zanegował? Przecież to na odległość widać , że chodzi o rozwalenie Kościoła od środka.

Tomo Wszystkie Dykasterie Stolicy Apostolskiej które zajmują się zatwierdzeniami działania DN nie znalazły żadnego powodu aby zakazać Liturgii DN ani jej działalności
w Statucie masz jak odbywa się eucharystia na Drodze

Art. 13
[Eucharystia]
§ 1. Eucharystia jest prawdziwie istotna dla Neokatechumenatu, gdyż jest on właśnie
katechumenatem pochrzcielnym, przeżywanym w małej wspólnocie46. Eucharystia dopełnia
bowiem wtajemniczenie chrześcijańskie47.
§ 2. Neokatechumeni celebrują Eucharystię w małej wspólnocie, aby być stopniowo
wtajemniczani do pełnego, świadomego i czynnego udziału w świętych misteriach48, a także aby
iść za przykładem Chrystusa, który podczas rozmnożenia chleba polecił ludziom usiąść
„gromadami po pięćdziesięciu” (Łk 9,14). Ten zwyczaj utrwalony w ponadtrzydziestoletniej
praktyce Drogi wydaje obfite owoce49.
§ 3. Uwzględniając także „specyficzne wymogi formacyjne i duszpasterskie, biorąc pod
uwagę dobro poszczególnych osób albo grup, a zwłaszcza owoce, jakie mogą płynąć dla całej
wspólnoty chrześcijańskiej”50, mała wspólnota neoka- techumenalna51 za zgodą Biskupa
diecezjalnego celebruje Eucharystię niedzielną52, otwartą także dla innych wiernych, po
pierwszych nieszporach.

§ 4. Każda celebracja Eucharystii jest przygotowana, gdy to możliwe pod kierunkiem
prezbitera przez kolejne grupy ze wspólnoty neokatechumenalnej, które opracowują krótkie
wprowadzenia do czytań, dobierają śpiewy, przygotowują chleb, wino i kwiaty oraz troszczą się
o piękno i godność znaków liturgicznych.

46 Por. JAN PAWEŁ II, List Ogniqualvolta, 30 sierpnia 1990, AAS 82 (1990) 1515: „To właśnie głoszenie Ewangelii, dawanie
świadectwa w małych wspólnotach i sprawowanie Eucharystii w grupach (por. Notyfikacja o liturgiach w grupach „Drogi
Neokatechumenalnej”, w: L'Oss. Rom., 24 grudnia 1988) są środkami, które pozwalają członkom (wspólnot) oddać się posłudze
odnowy Kościoła”; Tenże, Przemówienie do 350 katechistów wędrownych Drogi Neokatechumenalnej, w: L’Oss. Rom., 18 stycznia 1994:
„To wszystko odbywa się w małych wspólnotach, w których «refleksja nad słowem Bożym i uczestniczenie w Eucharystii…
formują żywe komórki Kościoła, dynamizują życie parafii poprzez działalność chrześcijan dojrzałych, zdolnych do dawania
świadectwa prawdzie dzięki wierze przeżywanej w sposób radykalny» (Przesłanie do Biskupów Europy zebranych w Wiedniu,
12 kwietnia 1993)”.
47 Por. OCWD, 36, 368. 48 Por. SOBÓR WATYKAŃSKI II, konst. Sacrosanctum Concilium, 48; KONGREGACJA DO SPRAW DUCHOWIEŃSTWA, Dyrektorium
ogólne o katechizacji, 85; ŚW. LEON WIELKI, Sermo 12, De passione: „Nasze uczestnictwo w Ciele i Krwi Chrystusa nie zmierza
do czego innego, jak tylko do naszej przemiany w to, co przyjmujemy, aby przyoblec się całkowicie w ciało i w ducha Tego,
w którym umarliśmy, zostaliśmy pogrzebani i zmartwychwstaliśmy”. 49 W ten sposób wychodzi się naprzeciw wymaganiom współczesnego człowieka: docenia się niedzielę unikając rozproszenia
właściwego dla weekendu, wyrywa się młodych z dyskotek w sobotę wieczór i z narkotyków, jednoczy rodzinę podczas
niedzielnej liturgii domowej – uprzywilejowanego momentu przekazywania wiary dzieciom – i daje bardziej uformowanym
braciom możliwość pomagania i ożywiania niedzielnych mszy parafialnych. Ale nade wszystko, intensywność uczestnictwa
małej wspólnoty w Najświętszej Eucharystii stymuluje i podtrzymuje zmianę moralną, a także wzbudza liczne powołania do
kapłaństwa, życia zakonnego i misyjnego. 50 JAN PAWEŁ II, List apost. Dies Domini, 36; por. ŚWIĘTA KONGREGACJA DO SPRAW KULTU BOŻEGO, Actio Pastoralis de
Missis pro cœtibus particularibus (Instrukcja dotycząca odprawiania Mszy Świętej dla grup specjalnych): „Usilnie zachęca się duszpasterzy
do rozważania i pogłębiania duchowej i formacyjnej wartości tych liturgii”. 51 Por. JAN PAWEŁ II, Przemówienie do 350 katechistów wędrownych Drogi Neokatechumenalnej, w: L’Oss. Rom., 18 stycznia 1994:
„Wasze wieloletnie doświadczenie w «Drodze» na pewno nauczyło was, że mała wspólnota, wspierana przez słowo Boże i
niedzielną Eucharystię, staje się miejscem komunii”. 52 Por. Notyfikacja Kongregacji do Spraw Kultu Bożego o liturgiach w grupach „Drogi Neokatechumenalnej”, w: L'Oss. Rom., 24 grudnia
1988: „Kongregacja zgadza się, by wśród dostosowań przewidzianych przez Instrukcję Actio pastoralis, nr 6-11, grupy
wspomnianej «Drogi» mogły przyjmować komunię pod dwiema postaciami, używając chleba przaśnego, i umieścić, ad
experimentum, obrzęd znaku pokoju po modlitwie powszechnej”.
Idąc za wskazaniami Instrukcji Ecclesia de mysterio (art. 3, § 3), aby przygotować zgromadzenie do lepszego przyjęcia
homilii, prezbiter może roztropnie umożliwić komuś z obecnych, by krótko wyraził to, co proklamowane Słowo
powiedziało w odniesieniu do jego życia.

Wojciechowski
czytałeś to?
Wam w Neo wydaje się że Komunia na siedząco jest zezwolona!
W parafiach proboszczowie wprowadzaja na siłę Komunię na stojąco i na rękę.
A prawda jest inna
Nikt nie ma Prawa do namawiania do innej pozycji niż naucza Papież.
Nikt!
Można tylko nauczać to co naucza Papiez.
Kazdy, kto naucza inaczej doprowadza do odstępstwa od nauki Papeża i Kościoła.
Logika i chłopski rozum wystarcza.
Brak wam logiki i chłopskiego rozumu.

W styczniu 2012 roku Papieska Rada ds. Świeckich wydała dekret zatwierdzający wszystkie celebracje zawarte w Dyrektorium katechetycznym Drogi Neokatechumenalnej, sprawowane podczas poszczególnych etapów Drogi. Dekret został ogłoszony i odczytany 20 stycznia 2012 roku przez sekretarza Papieskiej Rady ds. Świeckich, bp Josef Clemensa, podczas audiencji Ojca Świętego, Benedykta XVI, udzielonej inicjatorom i członkom Drogi Neokatechumenalnej. Wydanie dekretu zamyka proces zatwierdzenia Drogi Neokatechumenalnej.